"สีแต่ไม่แยกสี"..กีฬานักศึกษาไทยในกรุงไคโร

               สำนักข่าวอะลามี่ :  กีฬาสีสัมพันธ์  สมานฉันท์สามัคคี ครั้งที่ 2  ของนักเรียนไทย และ เจ้าหน้าที่สถานฑูตไทย  " ดลหมาน ผ่องมะหึง " รายงานจาก กรุงไคโร ประเทศอียิปต์

              เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 2554 เวลา 9.30 น.  อัครราชทูตไทยไคโร ได้เดินทางไปเป็นประธานในพิธีเปิดการแข่งขันกีฬาสี ครั้งที่ 2 ซึ่งจัดโดยสมาคมนักเรียนไทยในกรุงไคโรในพระบรมราชุปถัมภ์ และ ได้เข้าร่วมกิจกรรมการแข่งขันร่วมกับนักศึกษาในครั้งนี้ด้วย

              โดยการแข่งขันในครั้งนี้ข้าราชการจากสถานเอกอัครราชทูตฯเข้าร่วมเป็นหัวหน้าทีของสีต่างๆ เช่น สีแดง สีเขียน สีเหลือง สีฟ้า ซึ่งมีนักศึกษาจากชมรมต่างๆทุกภาคของไทยเข้าร่วมการแข่งขันอย่างสนุกสนาน

                สิ่งหนึ่งที่ได้เห็นจากการจัดกีฬาสีในครั้งนี้ คือ การรวมตัวของนักศึกษาหลายจังหวัดหลายชมรมให้มารวมตัวเป็นสีเดียวกัน ซึ่งจากการรวมตัวนี้ เป็นผลสร้างความคุ้นเคยมักคุ้นได้ดีกว่าการจัดกีฬาในส่วนของชมรมไหนชมรมนั้น ซึ่งบางทีนำไปสู่การไม่พอใจหลังการแข่งขัน

               "การเล่นกีฬาสีเท่าที่ผมไปสังเกตุ และอยู่ร่วมกับน้องๆนักศึกษาเกือบ 200 คน รู้สึกได้เลยว่า ทุกคนพยายามทำให้ทีมของตัวเองชนะอย่างสนุกสนานและเป็นกันเองมากที่สุด "

                ในโอกาสนี้ผมถือโอกาสสัมภาษณ์ นายกสมาคมนักเรียนไทย ซึ่งร่วมกิจกรรมในสนามกีฬาแห่งนี้ด้วย

                “ผมรู้สึกดีใจครับที่นักศึกษาต่างให้ความร่วมมือมาเข้าร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ พวกเราคณะกรรมการบริหารสมาคมฯ รู้สึกสนุกสนานและมีความสุข ที่ได้เห็นนักศึกษาจากต่างจังหวัดและในไคโรมารวมตัวกันแข่งกีฬาไม่มีการแบ่งแยกกันแต่อย่างใด เพราะเราได้ทำการรวมนักศึกษาต่างๆแล้วแยกออกมาเป็นสีซึ่งในหนึ่งสีจะมีนักศึกษาหลายจังหวัดรวมกันอยู่ วันนี้เป็นการจัดกีฬาครั้งสุดท้ายหรือเป็นการทิ้งท้ายของพวกเราคณะกรรมการบริหารสมาคมนักเรียนไทยฯ ผมก็ขอให้คณะกรรมการชุดใหม่สืบสานกิจกรรมดีๆอย่างนี้ต่อไป” นายซาบูเลาะ มามะ  นายกสมาคมนักเรียนไทย พูดด้วยรอยยิ้ม

              กีฬาดีกับบรรยกาสเป็นใจ พวกเรานักศึกษาไทยและข้าราชการเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงไคโร พร้อมที่จะสนับสนุนและอยู่ด้วยกันอย่างเข้าใจในการสร้างสังคมนักศึกษาไทย ให้คนไทยในต่างแดนอย่างใกล้ชิดกันมากขึ้น

             นอกจากนี้กีฬาสีในวันนี้อิ่มอาหารดีๆฝีมือน้องๆนักศึกษาและยิ่งกว่านั้น คืออิ่มใจที่นักศึกษาไทย เรารักกันอย่างที่เห็น

            นี่คือสิ่งที่ผมเชื่อว่า...คนไทยในต่างแดนทุกคนคงคิดและโหยหามาช้านาน